yüreğim soğudu
boşluğum tükendi
zehroldu
aşkımız,ekmeğimiz
toprağı, havayı, suyu kirleterek
şehir
boğuyor beyin damarlarımızı
sürekli
ben yüksek bir fırın gibi
saklıyorum kırgınlığımı
sıkışan yüreğimin parçacıklarıyla
yazılan ve çizilen
kaderimi beklerken
ey aşk yüzüm kalmadı
yüzüm
kalmadı
eyvâh!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder