ZELZELE


yüreğim soğudu
boşluğum tükendi
zehroldu
             aşkımız,ekmeğimiz


toprağı, havayı, suyu kirleterek
şehir
boğuyor beyin damarlarımızı
                                          sürekli


ben yüksek bir fırın gibi
saklıyorum kırgınlığımı
sıkışan yüreğimin parçacıklarıyla
                                                yazılan ve çizilen
                                                kaderimi beklerken


ey aşk yüzüm kalmadı
                                 yüzüm
                                           kalmadı
eyvâh!


Hiç yorum yok: