Korkularının bir faydası yok, bana sadece sadakatini sun, dedi kadın. 
Ve adam ona ellerini verdi.
İri, uzun parmaklarını sevdi kadın.
Onu sevdiği kadar sevdi parmaklarını.
Avucunun içindeki çizgilerde kayboldu sonra kadın.
Kayboldu gitti.
Adam da avucunun içi kadar sevdi kadını...

Ö. Asaf

Seni
Ben

Hiç unutmuyorum. 
diyor şair, ve yeniden can buluyor tüm unutulmuşluklar. 
Yağmurdan sonra buram buram kokarken toprağın,
Ve bir ağaç tohumu atılırken toprağına,
Birileri hergün aynı saatte senin mezar taşına sarılıp uyurken,
Ve sen toprak yutarak çürürken,
Yıldızlar kadar sevilirken sevgililer,
Ve bunlardan habersiz toprağı üstüne çekip yatarken sen,
Veya öderken bir şeylerin bedelini,
Çoktan ölmüş olacaksın.





Aptal bir fil kalbimin üstünden geçti. 

Ve tam on sekiz yıllık şaheseri yerle bir etti.