Ama direndim. Yemin billah direndim. II Ben severim Seni. Severim bebekleri. Ağaç dalları gibi -hüzünlü. Kalın kaşlı kadınları. Severim. Ben Seni sevdiğim kadar severim yenilmeyi. III Hayır, desem Yok yok hayır diyemem. Sevmeni istesem -ben küstah biriyim. Sevemezsin ki bilirim.
Olsun olsun olsun Defalarca olsun. Bu şekilde olsun, mutlu isen. IV Bilmezsin ey çocuk, Bilmeden seversin. Bide büyüdüm dersin Güldürme beni be çocuk. Neyi bilmem, dersin. Martıları mesela Bilmezsin.
V Daha bugün gördüm, seni. Bugün ya bugün. Bu gün. Ve yine tekrar ediyorum, Bugün, yeniden sevdim. Seni İlk sevdiğim günkü gibi.
Insan hayatının öyle dönemleri vardır ki, tekrarı olmayan. Yeniden doğsa da yaşayamayacağı anları, anıları vardır.
Öğrendim.
Ben şimdi gençliğimin acıyla tanıştığı yaşlarındayım. Yani keşkeler ve belkiler. Bide halen sahip olduğum büsbüyük umutlar. Inandığım ve bu doğrultuda yaşadığım bir hayata sahibim. Aitlik duygusunun ne olduğunu iyi bilirim. Bu yüzden sahiplik ekine önem veririm. Kocaman kocaman korkularım var benim. Ölüm gibi ölümüm gibi. Yaşlanıp da yumuşayan ellerimin çürüdüğünü görmek istemem. Yaşlılıkta hissedilen o, "ölüme yakınlık duygusu"nu hissetmekte istemem. Çünkü bence gençken ölmeli insan. Dipdiri ve edeplice gitmeli gideceği yere. Işte ben de böyle böyle ölümü yadırgamamayı öğrendim. "Bari" dedim, "ölüm bize gelmeden biz ona gidelim."
Olmadı.
Tahmin edersiniz, ikinci bir şans. Bu çok az insana verilir;
-Daha zamanı değil, senin için daha güzel bir ölüm düşünüyorum.
+Anlıyorum.
Şimdi öğrendim, belki alelâde yaşıyoruz hatta daha ileri gidecek olursam belki de kan soluyoruz. Ama havada kalmıyor hiçbir kar tanesi. Ne kadar az yaşarsak o kadar iyi diyorlar, yanlış. Ne kadar dürüst yaşarsak o kadar iyi. Yani söylemek istediğim kimse kozasını örmeyi tamamlamamışken, çıkamıyor aydınlıklara. Bu yüzden rüyalarım ve umutlarım. Sahip olduklarım bunlardan ibaret. Bu kimine göre eksik yaşamak. Kimine göre saçma ve abartı. Bana göreyse tam orta karar! Yeterli.
Yine de biliyorum kısalacak rüyalarım, umudum azalacak. Ve -artık- biliyorum, ölüm var. Ama bodrum katlarında sessiz bir ölüm olmayacak benimkisi. Taptaze, sıcacık bir ölüm olacak.
